Kilimanjaro

Hallo allemaal,

Bij deze nog even een blog over de Kilimanjaro trip. Inmiddels ben ik alweer een weekje thuis in het heerlijke koude Nederland maar hierbij dus nog even een terugblik:

Kilimanjaro beklimmen was echt zo gaaf om mee te maken, ik ging samen met een huisgenootje en we zaten in een groepje met nog 2 andere jongens die we van te voren nog niet hadden ontmoet. Maar dat bleek gelukkig echt heel goed uit te pakken want we hadden een goeie klik met hun en hebben een hele gezellige tijd gehad daar op de berg. De eerste paar dagen was de ‘klim’ echt heel goed te doen en konden we lekker genieten van het mooie uitzicht en alle verschillen klimaatzones waar we door heen gingen. Zo begonnen we in een regenwoud en zaten we na twee dagen al in een soort van droog woestijngebied. Als we dan na onze hike aankwamen op een kamp werden onze tentjes snel opgezet door de porters en begon de kok snel met het maken van de lunch. In de tussentijd waren we eigenlijk de hele tijd gezellig aan het kaarten met z’n allen en ons zelf aan het opwarmen met warme theetjes. Als de lunch dan klaar was werden we allemaal heel blij. De service was echt zoo goed dat het haast als luxe voelde om zo die berg te beklimmen. We kregen altijd warme soepjes en de lekkerste maaltijden voorgeschoteld. Elke ochtend werden we zelfs gewekt met een (instant) koffie of thee. Dat maakte het toch echt wel makkelijker om de tocht en vooral de kou door te komen. Overdag tijdens de wandelingen was het vaak goed te doen met de kou omdat de zon er dan bij was. Maar ’s avonds werd het altijd zo ontzettend koud dat we met zelfs 3 truien nogsteeds niet lekker konden slapen. Vooral de laatste nacht was zwaar. We werden om 0.00 uur ‘s nachts wakker gemaakt om naar de top te lopen. Dit doen ze zodat we de top, als het goed is, met zonsopkomst bereiken. Nou dat was gelukkig zo!! Na ruim 6 uur achter elkaar gelopen te hebben en ruim 1200 meter gestegen te zijn hebben we de top behaald! Wat een opluchting was dat, stiekem waren we allemaal een beetje bang dat we het niet zouden redden. Maar eenmaal op de top en de zon zien opkomen waren we allemaal zo blij en beseften we wat we gedaan hadden, we waren op het hoogste punt van heel Afrika, 5895 meter hoog! Even wat foto’s maken en snel weer naar beneden omdat het gevaarlijk is om langer dan 15 minuten op de top te zijn vanwege het lage zuurstofgehalte. De motivatie was er wel echt uit nadat we de top hadden bereikt en niemand had nog zin om na 6 uur lopen ook weer terug naar het kamp te lopen, maar ja wat moest dat moest dus daar gingen we weer. Binnen 2 uur hadden we ons kamp gelukkig alweer bereikt en mochten we even slapen en kregen we nog een ontbijtje. Normaal gesproken ga je op de dag dat je de top bereikt niet ook nog helemaal terug naar het begin, maar onze guide vond dat wij zo’n sterke groep waren dat hij ons de optie gaf om in 1 dag helemaal naar beneden te lopen. Optimistisch als we waren vonden we dat geen slecht idee omdat we allemaal heel graag weer een lekkere douche wilden en een goed bed om op te slapen. Dus daar gingen we weer, na een dutje van 1 uur gingen we van start met de laatste wandeling. In 5 uur zijn we van ons kamp terug naar het begin gelopen. Nou dat waren misschien wel de zwaarste 5 uur van de hele trip. Het tempo zat er flink in en om naar beneden te lopen was niet erg prettig voor de knietjes. Uiteindelijk beneden waren we kapot, we hadden ruim 13 uur gelopen die dag en konden echt niks meer doen. Eenmaal in het hostel aangekomen vielen we bijna gelijk in slaap. Maar wat een heerlijke ervaring was dit zeg! Ik zou het zo nog een keer doen. Misschien wel de beste week van m’n hele Tanzania avontuur.

Ik zal ergens deze week nog een blog over de laatste week op Zanzibar schrijven en dan zijn jullie echt weer helemaal up to date!

Xx Laura

M'n laatste werkdag zit er op

Hallo allemaal,

Vandaag heb ik afscheid genomen van de kids en we hebben er een groot feest van gemaakt. Ik heb de afgelopen 2 weken heel wat kleren kunnen verzamelen en nog wat andere dingetjes die goed van pas komen. Ook heb ik een cake besteld die ik vandaag heb uitgedeeld. Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor de donaties want zonder dat had deze dag nooit zo'n groot feest kunnen worden! Het was zo heerlijk om te zien hoe blij alle kids met de nieuwe kleren waren. Ze waren zo enthousiast dat er wat kleine gevechtjes onderling ontstonden om de kleren. Maar uiteindelijk is iedereen zeker met genoeg kleren naar huis gegaan. De rest van de dag hebben we lekker gedanst, cake gegeten en we hadden pilau gekookt, een echt feestmaal!

De kids hebben voor me gezongen en toen was het echt tijd om afscheid van ze te nemen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik toen wel even een traantje heb gelaten. Vooral om afscheid te nemen van mijn klas was lastig. In die 2 maanden heb ik toch echt een band met ze opgebouwd en heb ik ze zien groeien, letterlijk en figuurlijk. Het zijn allemaal zulke schatjes en ze verdienen allemaal veel meer dan de omstandigheden waar ze nu in leven. Maar ondanks dat zijn ze allemaal zo gelukkig en dat vind ik zo bijzonder om te zien. Het zijn echte pareltjes en om die blije gezichtjes nu niet meer elke dag te zien gaat wel een gemis zijn. Maar goed ik heb 2 geweldige maanden gehad en daar ben ik echt heel erg dankbaar voor!

Nu gaat het avontuur verder, morgen vertrek ik met een huisgenootje naar de Kilimanjaro! Vandaag hebben we de gids ontmoet en de laatste spulletjes gehuurd en morgenochtend worden we dan echt opgehaald. We doen de 7-daagse Machame route met nog 2 anderen mensen dus we zijn met z'n 4en in totaal. Maar naast ons 4 zijn er heel wat porters, een kok en 2 guides, dus dat wordt een gezellige boel. Ik heb er echt heel veel zin in en dit wordt denk ik een ervaring om nooit meer te vergeten. Toch besef ik nu ik dit schrijf nog niet helemaal dat het morgenochtend al begint en zit ik nu met m'n hoofd nog een beetje bij de kids. Maar dat komt allemaal wel!

Na Kilimanjaro kom ik nog 1 nachtje terug naar Arusha om bij te komen bij m'n hostfamilie en dan vertrek ik voor 1 weekje naar Zanzibar. Allemaal leuke dingen in het verschiet dus!

Ik zal zo ook nog wat foto's van de kids in hun nieuwe kleren delen

Tot gauw!

Xx Laura

Ik heb een vraagje!

Hey allemaal,

Ik heb vandaag even geen blog maar een vraagje. Over 2 weken ga ik afscheid nemen van de kids op de school en ik zou graag wat voor ze achter willen laten. De kinderen dragen elke dag van de week dezelfde kleren en de meeste hebben niet eens schoenen aan. Ik zou daarom graag wat kleren en schoentjes voor ze kopen op de markt. Of alleen al wat nieuwe schriften, pennen en potloden zouden top zijn! Ikzelf heb na deze reis helaas echt bijna geen geld meer over, dus bij deze wil ik vragen of er mensen zijn die misschien wat aan de kinderen willen/kunnen geven, al is het maar 1 euro, dat is al heel wat waard hier.

Ik laat een rabobank betaalverzoek link achter in deze blog waarbij je zelf een bedrag kan kiezen om te doneren. En als ik straks dan wat voor de kids heb gekocht zal ik jullie natuurlijk updaten met foto's!

Maar voel je absoluut niet verplicht om wat te doneren.

Xx Laura

Als de link niet werkt kun je me altijd een appje sturen of de link kopiëren naar een webbrowser!

Hoi, wil je mij betalen voor Kinderen Maasai school ? Het bedrag mag je zelf kiezen. Je kunt met elke bank in Nederland betalen. Dank je wel!

https://betaalverzoek.rabobank.nl/betaalverzoek/?id=wZYt1dZET1CaNJxww3omIw

Een relaxte week

Goeiemorgen!

Ik zit momenteel op het dakterras van een hostel waar ik dit weekend met een andere vrijwilliger verblijf. En ik heb uitzicht op de Kilimanjaro wat super indrukwekkend is om te zien en om te beseffen dat ik daar binnen 3 weken ook op sta!

Ik ben hier met Aaron en hij heeft een vriendin die een weeshuis hier heeft opgezet. Ze woont hier al 10 jaar en ik word straks opgehaald om naar het weeshuis te gaan en met de kinderen te spelen. Terwijl Aaron een dagtrip op de Kilimanjaro doet.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik er wel heel erg geniet om even in een 'luxere' omgeving te zijn. Een mooie kamer met een super schone badkamer en regendouche, ik wist niet dat ik daar zo aan toe was. Ook is het leuk dat ik hier andere reizigers kan ontmoeten die geen vrijwilligers zijn. De meeste mensen in dit hostel gaan natuurlijk de Kilimanjaro beklimmen. Maar het is leuk om mijn kennis die ik al over Tanzania heb opgedaan met hun te kunnen delen.

Deze afgelopen week was weer een hele leuke. We hebben alleen maandag en dinsdag gewerkt en woensdag zijn we met alle vrijwilligers naar een jeugdgevangenis in Arusha geweest. Daar hebben we voor de kinderen gekookt en een medische check up met ze gedaan. Dat was wel heel interessant om mee te maken. De kinderen zagen er allemaal verrassend gelukkig uit en ze waren super blij om met ons een potje voetbal te kunnen spelen. Verder zien ze natuurlijk nooit iets of iemand anders dan de gevangenis omgeving.

Gister was het een nationale feestdag hier, waar ik niet veel heb van kunnen merken afgezien van het feit dat we vrij waren. Gister hebben we dan ook de bus vanuit Arusha naar Moshi genomen en kwamen we aan in ons hostel. Toen we de straat op liepen op zoek naar een lunchplek nam een local ons mee naar een restaurantje vlakbij. We hebben daar met hem geluncht wat wel een hele interessante ervaring was, daarna wou hij ons namelijk voorstellen aan z'n ouders en meenemen naar zijn huis(wat volgensmij redelijk normaal is in deze cultuur). Maar wij besloten lekker terug te gaan naar ons hostel waar we heerlijk gegeten hebben met de andere reizigers en daarna nog even op het dakterras gezeten.

Ik ben benieuwd wat deze dag bij de kinderen mij gaat brengen maar ik weet zeker dat dat ook weer een super ervaring gaat zijn!

Tot de volgende blog maar weer!

Xx Laura

Halfway through..

Hallo allemaal, daar ben ik weer met een nieuw verhaal

Ik zit precies vandaag alweer op de helft van m'n projecttijd? de tijd vliegt voorbij en ik zou er graag nog een maandje aan vast plakken. Deze week was echt geweldig tot nu toe! Ik geniet elke dag meer van het werk met de kinderen op de school en de juf waarmee ik voor de klas sta is zo leuk, we kunnen samen heerlijk lachen.

Het potje voetbal elke ochtend maakt me misschien wel het meest blij, het is zo'n goede manier om te bonden met de kids en het is heerlijk om lekker een uurtje in beweging te zijn na een heenreis van 1,5 uur in de daladala's.

Ook sta ik nu samen met m'n huisgenootje voor dezelfde klas wat echt super gezellig is. Afgelopen weekend zijn er namelijk nieuwe vrijwilligers in ons huis gekomen die ook in de school werken en omdat zij er maar 1 week zijn stonden zij samen voor de klas van m'n huisgenootje.

Maar dit weekend is er helaas ook iemand weggegaan, Chloe, ze was de eerste die in dit huis was en heeft me in het begin zo fijn geholpen. Ik moest dus stiekem wel een traantje laten toen zij wegging.

Maar nu zijn er weer 3 nieuwe vrijwilligers bij dus het blijft gelukkig een gezellige boel in dit huis!

Aankomend weekend ga ik met 2 huisgenootjes naar Lake Duluti om een relaxed dagje te hebben met een wandeling door de natuur en een kanotochtje, dus daar heb ik nu al heel veel zin in!

Waar ik ook echt naar uitkijk is de Kilimanjaro! Deze week heb ik samen met een huisgenootje een Kilimanjaro hike geboekt die ik na m'n project op 3 november voor 7 dagen ga beklimmen. Echt zo gaaf! Maar de tijd gaat echt veel te snel, een van m'n huisgenootjes heeft z'n verblijf met 3 maanden verlengd omdat hij het zo naar z'n zin heeft. Als ik dat kon zou ik dat ook echt doen. Dus ik ga nu maar extra genieten van de tijd die ik nog wel heb!

Hoe gaat het met jullie daar in Nederland, haal ik iemand misschien over om even langs te komen hier?!

Groetjes Laura!

Kleine update van de afgelopen tijd!

Hallo allemaal!

Het is een tijdje geleden dat ik wat heb geschreven maar ik heb net wat foto's van de safari gedeeld van vorig weekend en dat was echt een top weekend! Super mooie dieren gezien en veel gelachen met de andere vrijwilligers.

Vorige week was ik helaas een paar dagen goed ziek dus was het weer niet helemaal mijn week maar nu voel ik me gelukkig weer een stuk beter. Ik ben vorige week maandag, dinsdag en vrijdag wel gaan werken en ik vind het op de school echt veel leuker dan in het ziekenhuis. Dat was echt een hele opluchting. Ik heb de kindjes al zelf les gegeven en vandaag zelfs m'n eigen les voorbereid en met ze gedaan.

Afgelopen vrijdag was het 'feest' op de school omdat projects abroad 30 jaar bestaat. De vrijwilligers vanuit alle projecten kwamen naar de school om met z'n allen een feestmaal voor de kids te maken. Het was een super gezellige dag en heel fijn om de kids lekker te zien genieten van het eten. Normaal krijgen ze een soort van havermoutdrankje maar vrijdag maakten we frietjes, pilau, kip en er was zelfs een grote taart besteld. Het was echt een heel mooi gezicht om de tafels zo gevuld te zien met allemaal lekkere dingen voor ze.

Afgelopen weekend hadden we een chill weekendje thuis en zijn we naar het centrum gegaan om lekker te lunchen en koffietjes te drinken. Zondag zijn we naar de Maasai markt geweest waar we allemaal mooie souvenirs en kunst konden bewonderen.

Vandaag en gister kon ik gelukkig gewoon weer helemaal fit aan het werk en ik begin het steeds leuker te vinden. Lekker voetballen met de kids en natuurlijk lesgeven, helemaal top!

Ook geniet ik echt van het lekkere warme weer hier met een heerlijk fel zonnetje, dat wordt even wennen als ik straks terug ben in Nederland.. Maar voor nu nog heerlijk genieten?

Bedankt voor jullie aandacht en tot snel weer!

Groetjes Laura

De 1e werkweek

Hallo allemaal daar ben ik weer, op het moment dat ik dit schrijf zit ik in een jeep onderweg naar safari dag 2. Maar ik wil even een korte samenvatting geven van mijn week want dat was me er eentje zeg. Ik begon maandag met m'n eerste werkdag in het ziekenhuis op de labour ward. Ik was een beetje zenuwachtig maar had er ook veel zin in. Toen ik aankwam was er iemand van Projects Abroad om me rond te leiden en hij bracht me naar de afdeling waar ik de nurses ontmoette. Dat ging al een beetje raar want ik werd van de ene naar de andere nurse verplaatst (ik zou er met eentje meelopen). Uiteindelijk was er dan toch 1 nurse die mij mee wou nemen gedurende de dag. Maar ik voelde vanaf het begin eigenlijk al dat ik niet helemaal welkom was daar. De mensen praatten alleen maar in Swahili met elkaar, ook als ik erbij sta en er wordt mij niks uitgelegd. Als ik om wat uitleg vroeg kreeg ik dat in 1 zin en that's it. Ik voelde me gewoon helemaal niet welkom daar en na een lange dag van 7 tot 5 van huis te zijn moest ik thuis echt even bijkomen. Gelukkig heb ik de liefste huisgenootjes en kon ik m'n hart bij hun luchten. Ik besloot om morgen weer te gaan en mezelf meer open op te stellen en meer vragen te stellen, ook nam ik een notitieboekje mee zodat ik af en toe wat op kon schrijven.

De volgende dag begon ik in een klein 'kerkje' van het ziekenhuis waar elke ochtend een ritueel is met gebeden en zang. Dat vond ik wel heel bijzonder en mooi om mee te maken, ookal kon ik de taal niet begrijpen. Toen dat was afgelopen ging ik naar de afdeling waar ik met weer een andere nurse mee mocht lopen. Deze dag bevestigde het nare gevoel van gister en ik wist dat ik hier niet gelukkig van zou worden. Ik voelde me er echt niet op m'n plek en werd er zelfs een beetje ziek van.

Ik heb een gesprekje aangevraagd met de project leider en ik maakte duidelijk dat het voor nu even genoeg was in het ziekenhuis. Ik wilde een ander project proberen, het teaching project, waar mijn kamergenootje heel enthousiast over is. Dat heb ik vrijdag ervaren en wow wat een verschil is dat zeg. Ik voelde me zo welkom geheten door de kinderen en de teachers en ik was veel blijer daar. Dit ga ik nu doen, misschien voor de rest van de tijd of misschien wil ik na een maand weer eens het ziekenhuis proberen want dat was natuurlijk wel de reden waarom ik hier kwam. Maar het fijne is dat projects abroad heel flexibel hiermee omgaat en ze willen echt het beste voor me, ze gaven me dan ook meteen de optie dat ik altijd terug kan switchen naar het ziekenhuis of naar een ander ziekenhuis kan gaan als ik dat wil proberen.

Voor nu blijf ik dus even op de school met de veel te schattige kindjes, maar wie weet wat de toekomst brengt..!

In m'n volgende blog zal ik jullie vertellen over dit safari weekend waar ik erg van aan het genieten ben!

Aangekomen!

Nou wat een ervaring al dit. Nu ik dit schrijf zit ik in het vliegtuig maar waarschijnlijk heb ik morgen pas WiFi om het verhaal te uploaden.

Vanochtend hebben mama en Nadien me naar Schiphol gebracht en hebben we nog even samen een koffietje gedronken. Daarna was het toch echt tijd om afscheid te nemen en ben ik zelf verder gegaan. Ik ging voor het eerst in m'n leven vliegen dus vond het allemaal best spannend met de security checks enzo. Maar alles ging helemaal goed en toen kon ik gaan wachten in de gate. Na een tijdje mochten we boarden en vond ik m'n plekje naast een aardige man. Ik vertelde hem dat het m'n eerste keer vliegen was en gedurende de vlucht heeft hij me heel aardig geholpen.

Toen ik aankwam op de airport was ik best wel gespannen, nu moest ik toch echt alles in het Engels gaan doen. Ik had uitleg gekregen over hoe ik mijn visum kon regelen en na een tijd wachten is dat gelukkig allemaal goed gegaan.

Toen stonden 2 mannen van Projects Abroad mij daar op te wachten, wat een opluchting was dat. Ik was echt even bang dat er niemand zou staan. Ze brachten me naar mijn gastgezin (wat last minute veranderd werd) en gaven me een rondleiding door het huis. En jeetje wat is dit voor groot huis zeg, helemaal niet wat ik had verwacht maar super mooi en groot. De mensen zijn zo aardig tegen me en proberen me allemaal te helpen dus dat is een erg fijn gevoel.

Ik slaap op de kamer met een ander meisje uit Londen. Ze is super behulpzaam en ik mag dit weekend al gelijk mee een weekendje weg met haar en wat andere vrijwilligers, super fijn! Ik word zo opgehaald door Micheal van Projects abroad voor een rondleiding door Arusha en hij gaat allemaal dingetjes met me regelen zoals geld wisselen en een simkaartje voor mijn telefoon. Ik moet zeggen dat ik echt heel erg opgelucht ben over waar ik nu terecht ben gekomen en ik heb het idee dat ik het hier wel heel erg naar m'n zin ga hebben. ?

Tot de volgende blog! Xx